Amadyna wspaniała

Jednym z najpiękniejszych australijskich ptaków jest Amadyna wspaniała.

Amadyna wspaniała

Nazywa się ją także Amadyna Goulda. Spotykany jest w północnej Australii. Zazwyczaj żyje na sawannie w stadach wraz z małymi ptakami innych rodzajów.

Wygląd

Te ptaki występują w trzech barwach, czerwono-, czarno- i żółtogłowe i to stąd biorą się ich nazwy. Podbródek zawsze jest w kolorze czerni, podgardle niebieskie, wierzchnie partie piór od karku do kupra wraz ze skrzydłami - soczysta zieleń, lotki skrzydeł - brązowe z zielenią na brzegach, kuper oraz pióra ogona - niebieskiego, boki i pierś na dole - żółty.  Samce, górną część piersi mają ciemnofioletową, a samice niebieską z lekkim fioletem.

Amadyna wspaniała - hodowla

Aktualnie domowe hodowle Amadyny stały się popularne. Rozmnaża się je w celu sprzedaży. Mewki mają liczną mutację genetyczną. Obecnie ptaki te stały się w pełni udomowione, akceptują inne gatunki ptaków oraz właścicieli.
Hodowla i utrzymanie są bardzo proste. Trzeba uważać by temperatura pomieszczenia, w którym przebywają była w miarę stała. Ptaki są bowiem wrażliwe na gwałtowne zmiany. Ważna jest też wilgotność w pomieszczeniu, którą można podwyższyć nawilżaczami. Amadyna wspaniała jest niezwykle wrażliwa na mikroskopijne roztocza. Mogą one przez wiele lat w ukryciu pasożytować w układzie oddechowym zwierzęcia.

Amadyna wspaniała - rozmnażanie

Dojrzałe płciowo ptaki (1,5-2 lat) nie mają komplikacji w rozmnażaniu, a do tego łączą się w pary na zawsze. Czasem hodowcy pozwalają rozmnażać się ptakom, które nie osiągnęły dojrzałości płciowej lub nie są dobrze ubarwione. Przez to potomstwo jest nieudane a ich rodzice tracą instynkt rodzicielski. Często Amadyny wspaniałe wychowują mamki (np. mewki japońskie). Przez to rozmnażają się zbyt wcześnie (wynik kilku pokoleniowej hodowli) i tracą wszelki instynkt macierzyński, są w stanie tylko kopulować i znosić jaja.

Amadyny wspaniałe nie lubią otwartych gniazd. Samiczka tworzy gniazdo i znosi 4-6 jaj w budce 12x12x12 cm, z wejściem o średnicy 3 cm. Samczyk jedynie przynosi materiały potrzebne do jego budowy. Najlepsze są źdźbła traw, do wyścielania dna i zadaszenia gniazda. Wysiadywanie jaj trwa 2 tygodnie. W dzień para wysiaduje je na zmianę, nocą zadanie przypada samiczce, gdy samiec siedzi przed budką. Czasem 1-2 dni przed wykluciem samczyk noc spędza w budce, prawdopodobnie przez silny instynkt opiekuńczy. Poprzez ruchy wewnątrz jaja i stukania o jego ścianki rodzice prawdopodobnie wyczuwają termin wyklucia. Po wykluciu, rodzice zjadają skorupkę, więc trudno powiedzieć, czy młode się wykluły. Zwykle 3 dni później da się słyszeć ciche piski z budki. Gdy za wcześnie skontroluje się gniazdo rodzice mogą opuścić gniazdo zostawiając młode samym sobie. Jeśli nie trzeba, nie można zaglądać do gniazda. W czasie wychowywania piskląt wciąż dostępna musi być miękka karma, skiełkowane nasiona i posiekane zielonki. Możliwe jest podawanie rozpuszczonych w wodzie witamin z grupy B, C i multiwitaminy. Wiele z nich posiada odżywka dla niemowląt "Bebiko 2". Za wzbogacenie karmy może posłużyć także sproszkowane mleko. Pierwsze opuszczenie gniazda następuje po 22 dniach. W kącikach dziobów tych ptaków są po 3 guzki, które z czasem przestają istnieć. U ptaków opuszczających gniazdo są zazwyczaj niewidoczne. Przypuszcza się, że są potrzebne młodym wyłącznie w ciepłej budce. Po opuszczeniu gniazda ojciec przejmuje opiekę. Matka czasem je dokarmia, ale skupia się bardziej na regeneracji i kolejnym rozrodzie. Więcej niż 4 lęgi w roku może stanowić śmiertelne zagrożenie dla ptaków. W kolejnym roku może w ogóle nie być lęgów lub występować zła opieka nad młodymi.

Pierze pojawiają się u piskląt po 20 tygodniu życia. W 10. miesiącu ich życia cały proces powinien być już zakończony. Pierzenie jest jest niezwykle wyczerpujące dla organizmu zwierząt, połowa z nich zwykle umiera w tym czasie. Spowodowane jest to wykorzystaniem dużej ilości różnorodnych składników odżywczych do ubarwienia piór. Podanie ich w gotowej postaci jest niemożliwe. Temperatura pomieszczenia, w którym wychowują się młode powinna być większa niż 20'C i być w miarę stała. Ponadto miejsce powinno być nasłonecznione, z dostępem do świeżego powietrza i bez przeciągu. Jeśli chce się mieć udane rozmnażanie Amadyn, powyższe warunki muszą być spełnione.

Krzyżowanie rodzajów amadyny wspaniałej wpływa jedynie na ubarwienie głowy. W ostatnich latach wyhodowano ptaki, z białą górną częścią piersi.